ถ้าจะยกตำแหน่งยอดนักเดินทางให้กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง "ลูกปัด" คงได้ตำแหน่งนี้ไปอย่างง่ายดาย
            แม้นักเดินทางผู้นี้จะมีชื่อเรียกไม่เหมือนกันและมีหลายโฉมหน้า ไม่ว่าจะเป็นลูกปัดจากกระดูกสัตว์ เปลือกหอย ไม้ หรือหิน แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน คือ รูตรงกลางสำหรับร้อยลูกปัดเรียงกันจนเกิดแบบและลวดลายที่งามจับตา
            เริ่มต้นจากเครื่องประดับธรรมดาๆ  ลูกปัดกลายเป็นสิ่งที่มนุษย์ใช้แทนเงินตรา ในการแลกเปลี่ยนกับสินค้าที่จำเป็นในการดำรงชีวิต ทำให้มูลค่าและคุณค่าของลุกปัดทวีขึ้น 
               ส่วนยามที่ไม่เดือดร้อนลูกปัดก็ยังรักษาตำแหน่งเครื่องประดับคู่กายคู่ใจ ไว้ได้อย่างเหนียวแน่น 
            เมื่อต้องข้ามน้ำข้ามแผ่นดินไปตามทวีปต่างๆ  ผ่านมือผู้คนคนแล้วคนเล่า จึงช่วยไม่ได้ที่ลูกปัดจะแตกบิ่นไปบ้างแต่นั่น คือ บาดแผลจากธรรมชาติ ที่เป็นหลักฐานบอกเล่าเรื่องราวชองลูกปัดเหล่านั้น 
            ลูกปัดจึงเป็นงานฝีมือที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงหลงเหลืออยู่  นับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

                                                         บทบาทดั้งเดิมของลูกปัด สำหรับเผ่าพื้นเมืองแอฟริกัน คือ เป็นเครื่องประดับ เครื่องรางของขลัง ที่เชื่อว่าจะช่วยคุ้มครองพวกเขาให้ห่างไกลจากสิ่งชั่วร้าย  ช่วยให้พืชผลอุดมสมบูรณ์ ขจัดปัดเป่าโรคภัยไข้เจ็บ และ เป็นสื่อติดต่อกับวิญญาณหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์  
            นอกจากนั้น  ลูกปัดยังเป็นเครื่องแสดงความรัก บอกถึง สถานภาพคนในสังคมทั้งทางด้านการเมืองและศาสนา ที่สำคัญเหนือสิ่งสิ่งอื่นใด คือ  เป็นหลักฐานของความเจริญรุ่งเรือง แห่งยุคสมัย 
             ลูกปัดที่มีชื่อเสียงเป็นที่นิยม คือ ลูกปัดฝีมือช่างจากเกาะมูราโน ในเวนิส ซึ่งประสบความสำเร็จสูงสุดในช่วง ศตวรรษที่ 16-18 จนถึงศตรรษที่ 20 มีลูกปัดจากมูราโนผลิตออกมาถึง 100,000 ชนิด
              

next